Narayana Upanishad

Aus Yogawiki

Die Narayana Upanishad (Sanskrit: f.) ist ein Teil der indischen Heiligen Schriften, die Veda genannt werden. Die Narayana Upanishad gehört zum Atharvaveda, ist dem Krishna Yajurveda beigefügt und wird außerdem den Vishnu Upanishaden zugeordnet. Sie beschreibt ähnlich der Maha Upanishad in Kürze die Entfaltung der Schöpfung aus Vishnu als dem Höchsten, Alleinigen heraus und geht auf das Mantra "Om Namo Narayana" ein. Die Narayana Upanishad ist auch als Narayana Atharvashirsha bekannt. Die Upanishad ist in vier Hauptabschnitte unterteilt. Der fünfte Abschnitt beschreibt die positiven Auswirkungen des Studiums und der Rezitation der Narayana Upanishad. Die Rezitation der Upanishad beginnt gewöhnlich mit dem Gebetsvers Om Sahanav avatu - Shanti Mantra und endet auf die gleiche Weise. In manchen Fällen werden am Ende der Rezitation zusätzliche Verse zum Lobpreis von Narayana gesungen.


"Narayana also ist der ewige, fleckenlose, unaussprechliche, wandellose, truglose, reine, einige Gott, nicht gibt es außer ihm irgendeinen zweiten." Zitat: Narayana Up.

Narayana Upanishad mit Erläuterungen nach Paul Deussen

Artikel aus "Upanishaden. Die Geheimlehre des Veda“ in der Übersetzung von Paul Deussen, herausgegeben von Peter Michel, Marix Verlag, 2. Auflage, 2007, Wiesbaden, S. 895 - 898.

Einleitung

Ähnlich wie die Maha Upanishad, feiert auch die Narayana Upanishad den Narayana als das Prinzip aller Götter und Wesen, nur daß sie weniger im Stil der Brahmana-Mythen redet und dafür mehr von älteren Upanishadstellen Gebrauch macht. Neu aber, und in dieser Weise bis jetzt nicht zur Verwendung gekommen, ist ein Element, welches in noch späteren Upanishaden zum allbeherrschenden wird, nämlich der Kultus der Formel, dessen Auftreten hier (wie in anderer Weise wiederum in unserer Zeit) ein Symptom der Nekrose des philosophischen Denkens ist. Die Formel, deren Betrachtung in unserer Upanishad an die Stelle des Nachdenkens über die Dinge tritt, lautet: Om! Namo Narayanaya! "Om! Verehrung dem Narayana!" - Da sie erst in den letzten beiden Kapiteln erscheint, nachdem Kap. 3 bereits mit Verheißungen geschlossen hatte, so liegt die Vermutung nahe, daß die ganze Upanishad aus zwei der Zeit nach verschiedenen Stücken zusammengesetzt sei.

Die Narayana Upanishad

1.

Om! Es begab sich aber, daß der Purusha Narayana begehrte, die Geschöpfe zu schaffen. Da entstand aus dem Narayana der Prana;

Das Manas und der Sinne Schar,
Der Äther, Wind, das Licht, Wasser,
Und Erde, die alltragende,

Aus Narayana entstand Brahma, Aus Narayana entstand Rudra, Aus Narayana entstand Prajapati, Aus Narayana entstand Indra,

Aus Narayana entstanden die acht Vasus, Aus Narayana entstanden die elf Rudras, Aus Narayana entstanden die zwölf Adityas,

alle Götter, alle Rishis, alle Versmaße und alle Wesen entstehen nur aus Narayana und vergehen in Narayana, - und vergehen in Narayana.

2. Narayana ist der ewige, einige Gott, Narayana ist auch Brahma, Narayana ist auch Siva, Narayana ist auch Sakra, Narayana ist auch die zwölf Adityas, Narayana ist auch die Vasus und Alvins, Narayana ist auch alle Rishis, Narayana ist auch die Zeit, Narayana ist auch die Weltgegenden, Narayana ist auch unten, Narayana ist auch oben, Narayana ist auch Gestaltetes und Ungestaltetes, Narayana ist auch Inneres und Äußeres,

ja, dieses ganze Weltall "und was da war und was zukünftig währt" ist Narayana. Narayana also ist der ewige, fleckenlose, unaussprechliche, wandellose, truglose, reine, einige Gott, nicht gibt es außer ihm irgendeinen zweiten.

Als Wagenlenker wählt Rudra,
Euer Manas als Zügel braucht,
Dann geht zum höchsten Jenseits ihr,
Zur ew'gen Visnu-Stätte ein,
— zur ew'gen Visnu-Stätte ein.

3. Dies, fürwahr, ist das Upanishadwerk des Narayana. Fürwahr, wer das Upanishadwerk des Narayana studiert, der wird befreit von allem Argen, der wird befreit von allem Furchtbaren, der erlangt alle Wünsche und erlangt alle Welten, und zum Brahmansein eingehend, geht er ein zur Unsterblichkeit, - geht er ein zur Unsterblichkeit.

4. Man spreche zuerst Om, sodann Namo, und hierauf Narayanaya. Om ist eine Silbe, Namo sind zwei Silben, Narayanaya sind fünf Silben. Dieses ist die achtsilbige Verszeile des Narayana. Wer diese achtsilbige Verszeile des Narayana studiert, der gelangt ohne Unfall zur vollen Lebensdauer, der erlangt Freude an Nachkommen, Gedeihen des Vermögens, Besitz von Herden, und er wird weiterhin teilhaft der Unsterblichkeit, - und er wird weiterhin teilhaft der Unsterblichkeit.

5. In die innere Wonne, das Brahman, den Purusha, den heiligen Laut, bestehend aus A, U und M, in diese ging er [Narayana] zur Einheit ein, das ward der Laut Om.

Der Yogin, der geschaut diesen,
Wird Geburt und Samsara los.

Und wer den Spruch: Om, Namo Narayanaya! verehrt, dem wird Vaikunthas (Visnus) Himmel zuteil. Das ist hier diese Stadt, diese Lotosblume (Chand. 8,1,1), ganz aus Erkenntnis bestehend, darum ist sie nur wie Blitzes Glanz (Kena 29-30).

So war fromm Devakis Sprößling,
So war fromm Madhusudana,

wie es heißt, [denn er erkannte] den in allen Wesen weilenden, einen Narayana, das Ursachartige, das A, das höchste Brahman in dem Laut Om.

Wer dieses Atharvasiras[1] studiert, - wenn er es des Morgens studiert, so vernichtet er die in der Nacht begangenen Sünden, wenn er es des Abends studiert, so vernichtet er die am Tage begangenen Sünden, wenn er es des Mittags, nach der Sonne zu gewendet, studiert, so wird er von den fünf großen Sünden und von den Nebensünden frei, wird teilhaft des Verdienstes, welches aller Veden Ziel ist, und erlangt Lebensgemeinschaft bei Narayana, - erlangt Lebensgemeinschaft bei Narayana.

Fußnoten

  1. Hier appellativ: "Hauptstück des Atharvaveda". Ein Manuskript liest Atharvangirasam (Jacob, Concordance, s.v.).

Narayana Upanishad in IAST:

1. Abschnitt
(prathamaḥ khaṇḍaḥ
nārāyaṇāt sarvacetanācetanajanma)
om atha puruṣo ha vai nārāyaṇo'kāmayata prajāḥ sṛjeyeti |
nārāyaṇātprāṇo jāyate | manaḥ sarvendriyāṇi ca |
khaṃ vāyurjyotirāpaḥ pṛthivī viśvasya dhāriṇī |
nārāyaṇād brahmā jāyate | nārāyaṇād rudro jāyate |
nārāyaṇādindro jāyate | nārāyaṇātprajāpatayaḥ prajāyante |
nārāyaṇāddvādaśādityā rudrā vasavaḥ sarvāṇi ca chandāgūmsi |
nārāyaṇādeva samutpadyante | nārāyaṇe pravartante | nārāyaṇe pralīyante ||
2. Abschnitt
(dvitīyaḥ khaṇḍaḥ
nārāyaṇasya sarvātmatvam)
om | atha nityo nārāyaṇaḥ | brahmā nārāyaṇaḥ | śivaśca nārāyaṇaḥ |
śakraśca nārāyaṇaḥ | dhyāvāpṛthivyaupṛthivyau ca nārāyaṇaḥ |
kālaśca nārāyaṇaḥ | diśaśca nārāyaṇaḥ | ūrdhvaśca nārāyaṇaḥ |
adhaśca nārāyaṇaḥ | antarbahiśca nārāyaṇaḥ | nārāyaṇa evedagūm sarvam |
yadbhūtaṃ yacca bhavyam | niṣkalo nirañjano nirvikalpo nirākhyātaḥ
śuddho deva eko nārāyaṇaḥ | na dvitīyo'sti kaścit | ya evaṃ veda |
sa viṣṇureva bhavati sa viṣṇureva bhavati ||
3. Abschnitt
(tṛtīyaḥ khaṇḍaḥ
nārāyaṇāṣṭākṣaramantraḥ)
omityagre vyāharet | nama iti paścāt | nārāyaṇāyetyupariṣṭāt |
omityekākṣaram | nama iti dve akṣare | nārāyaṇāyeti pañcākṣarāṇi |
etadvai nārāyaṇasyāṣṭākṣaraṃ padam |
yo ha vai nārāyaṇasyāṣṭākṣaraṃ padamadhyeti | anapabruvassarvamāyureti |
vindate prājāpatyagūm rāyaspoṣaṃ gaupatyam |
tato'mṛtatvamaśnute tato'mṛtatvamaśnuta iti | ya evaṃ veda ||
4. Abschnitt
(caturthaḥ khaṇḍaḥ
nārāyaṇapraṇavaḥ)
pratyagānandaṃ brahmapuruṣaṃ praṇavasvarūpam | akāra ukāra makāra iti |
tānekadhā samabharattadetadomiti |
yamuktvā mucyate yogī janmasaṃsārabandhanāt |
oṃ namo nārāyaṇāyeti mantropāsakaḥ | vaikuṇṭhabhuvanalokaṃ gamiṣyati |
tadidaṃ paraṃ puṇḍarīkaṃ vijñānaghanam | tasmāttaṭidābhamātram |
( oder: tasmāt taṭidiva prakāśamātram)
brahmaṇyo devakīputro brahmaṇyo madhusūdanaḥ | var brahmaṇyo madhusūdanaom
brahmaṇyaḥ puṇḍarīkākṣo brahmaṇyo viṣṇuracyata iti |
sarvabhūtasthamekaṃ nārāyaṇam | kāraṇarūpamakāra paraṃ brahma ॐ |
5. Abschnitt
vidyā'dhyayanaphalam |
prātaradhīyāno rātrikṛtaṃ pāpaṃ nāśayati |
sāyamadhīyāno divasakṛtaṃ pāpaṃ nāśayati |
tatsāyaṃprātaradhīyāno'pāpo bhavati |
mādhyandinamādityābhimukho'dhīyānaḥ (madhyandina)
pañcamahāpātakopapātakāt pramucyate |
sarva veda pārāyaṇa puṇyaṃ labhate |
nārāyaṇasāyujyamavāpnoti nārāyaṇa sāyujyamavāpnoti |
ya evaṃ veda | ityupaniṣat ||

Narayana Upanishad in Devanagari-Schrift auf Sanskrit:

1. Abschnitt
(प्रथमः खण्डः
नारायणात् सर्वचेतनाचेतनजन्म)
ॐ अथ पुरुषो ह वै नारायणोऽकामयत प्रजाः सृजेयेति ।
नारायणात्प्राणो जायते । मनः सर्वेन्द्रियाणि च ।
खं वायुर्ज्योतिरापः पृथिवी विश्वस्य धारिणी ।
नारायणाद् ब्रह्मा जायते । नारायणाद् रुद्रो जायते ।
नारायणादिन्द्रो जायते । नारायणात्प्रजापतयः प्रजायन्ते ।
नारायणाद्द्वादशादित्या रुद्रा वसवः सर्वाणि च छन्दागूम्सि ।
नारायणादेव समुत्पद्यन्ते । नारायणे प्रवर्तन्ते । नारायणे प्रलीयन्ते ॥
2. Abschnitt
(द्वितीयः खण्डः
नारायणस्य सर्वात्मत्वम्)
ॐ । अथ नित्यो नारायणः । ब्रह्मा नारायणः । शिवश्च नारायणः ।
शक्रश्च नारायणः । ध्यावापृथिव्यौ च नारायणः ।
कालश्च नारायणः । दिशश्च नारायणः । ऊर्ध्वश्च नारायणः ।
अधश्च नारायणः । अन्तर्बहिश्च नारायणः । नारायण एवेदगूम् सर्वम् ।
यद्भूतं यच्च भव्यम् । निष्कलो निरञ्जनो निर्विकल्पो निराख्यातः
शुद्धो देव एको नारायणः । न द्वितीयोऽस्ति कश्चित् । य एवं वेद ।
स विष्णुरेव भवति स विष्णुरेव भवति ॥
3. Abschnitt
(तृतीयः खण्डः
नारायणाष्टाक्षरमन्त्रः)
ओमित्यग्रे व्याहरेत् । नम इति पश्चात् । नारायणायेत्युपरिष्टात् ।
ओमित्येकाक्षरम् । नम इति द्वे अक्षरे । नारायणायेति पञ्चाक्षराणि ।
एतद्वै नारायणस्याष्टाक्षरं पदम् ।
यो ह वै नारायणस्याष्टाक्षरं पदमध्येति । अनपब्रुवस्सर्वमायुरेति ।
विन्दते प्राजापत्यगूम् रायस्पोषं गौपत्यम् ।
ततोऽमृतत्वमश्नुते ततोऽमृतत्वमश्नुत इति । य एवं वेद ॥
4. Abschnitt
(चतुर्थः खण्डः
नारायणप्रणवः)
प्रत्यगानन्दं ब्रह्मपुरुषं प्रणवस्वरूपम् । अकार उकार मकार इति ।
तानेकधा समभरत्तदेतदोमिति ।
यमुक्त्वा मुच्यते योगी जन्मसंसारबन्धनात् ।
ॐ नमो नारायणायेति मन्त्रोपासकः । वैकुण्ठभुवनलोकं गमिष्यति ।
तदिदं परं पुण्डरीकं विज्ञानघनम् । तस्मात्तटिदाभमात्रम् ।
ब्रह्मण्यो देवकीपुत्रो ब्रह्मण्यो मधुसूदनः । (Variation: ब्रह्मण्यो मधुसूदनओम्)
सर्वभूतस्थमेकं नारायणम् । कारणरूपमकार परं ब्रह्म ॐ ।
5. Abschnitt
विद्याऽध्ययनफलम् ।
प्रातरधीयानो रात्रिकृतं पापं नाशयति ।
सायमधीयानो दिवसकृतं पापं नाशयति ।
तत्सायंप्रातरधीयानोऽपापो भवति ।
माध्यन्दिनमादित्याभिमुखोऽधीयानः (मध्यन्दिन)
पञ्चमहापातकोपपातकात् प्रमुच्यते ।
सर्व वेद पारायण पुण्यं लभते ।
नारायणसायुज्यमवाप्नोति नारायण सायुज्यमवाप्नोति ।
य एवं वेद । इत्युपनिषत् ॥

Videolink zur Rezitation der Narayana Upanishad:

Siehe auch

Literatur

Weblinks

Seminare

Indische Schriften

24.01.2025 - 26.01.2025 Raja Yoga 3
Der Yoga der Geisteskontrolle. 3. und 4. Kapitel der Yoga Sutras von Patanjali, Entwicklung der Gedankenkraft, Meditationserfahrungen, übernatürliche Kräfte, Hilfe aus dem Inneren - Kontakt mit dem e…
07.02.2025 - 09.02.2025 Bhagavad Gita
Rezitation, Behandlung und Interpretation dieser "höchsten Weisheitslehre". Anleitung zu gelebter Spiritualität im Alltag: Wie erkenne ich meine Lebensaufgabe? Wie entscheide ich mich? Was ist meine…
Premala von Rabenau

Yogalehrer Ausbildung

24.01.2025 - 31.01.2025 Yogalehrer Ausbildung Intensivkurs Woche 2
Lasse dich in diesem Seminar zum Yogalehrer ausbilden. Woche 2 der 4-wöchigen Yogalehrer Ausbildung. Teilnahmevoraussetzung: 1. Woche der Yogalehrer Ausbildung bereits absolviert. – Falls du die Ausb…
Ananta Heussler, Suniti Jacob, Mahavira Wittig
31.01.2025 - 07.02.2025 Yogalehrer Ausbildung Intensivkurs Woche 3
Wie bringe ich als Yogalehrer meine Schüler in eine Yoga Stellung und korrigiere sie beim Yoga? In Woche 3 der Yogalehrer Ausbildung wird auch dies Thema sein. Woche 3 der 4-wöchigen Yogalehrer Ausbi…
Ananta Heussler, Suniti Jacob, Mahavira Wittig

Multimedia

Klassische Schriften des Yoga: Veden, Upanishaden, Smritis, Puranas und Itihasas Jnana Yoga und Vedanta Einführung Vom Begrenzten zum Unendlichen - Geschichten aus den Upanishaden 111 Geschichten aus den Upanishaden