Dakshinamurti Stotram

Dakshinamurti Stotra/m: Diese Hymne (Stotra) an Dakshinamurti (dakṣiṇāmūrti - दक्षिणामूर्ति) wird als ein authentisches Werk von Adi Shankaracharya selbst angesehen. Sie gibt das Wesentliche des Advaita wieder. Die Hymne ist an Dakshinamurti gerichtet, der das höchste Selbst repräsentiert, ob er nun Gott, Guru oder Selbst genannt wird. Unter anderem stellt Dakshinamurti eine der Formen von Shiva dar. In dieser Hymne verwendet Shankaracharya Begriffe aus dem Kashmir Shaivismus, einer nondualistischen Tradition des Shaiva-Shakta-Tantra, die um 850 n. Chr. begann.

Diese Hymne beginnt mit einer Dhyana Shloka, die wie folgt lautet:

maunavyākhyā prakaṭita parabrahmatattvaṃ yuvānaṃ

varṣiṣṭhāṃte vasad ṛṣigaṇaiḥ āvṛtaṃ brahmaniṣṭhaiḥ |

ācāryendraṃ karakalita cinmudramānaṃdamūrtiṃ

svātmārāmaṃ muditavadanaṃ dakṣiṇāmūrtimīḍe ||1||

viśvaṃ darpaṇadṛśyamānanagarītulyaṃ nijāntargataṃ

paśyannātmani māyayā bahirivodbhūtaṃ yathā nidrayā |

yaḥ sākṣātkurute prabodhasamaye svātmānamevādvayaṃ

tasmai śrīgurumūrtaye nama idaṃ śrīdakṣiṇāmūrtaye || 1||

bījasyāntarivāṅkuro jagadidaṃ prāṅnirvikalpaṃ punaḥ

māyākalpitadeśakālakalanāvaicitryacitrīkṛtam |

māyāvīva vijṛmbhayatyapi mahāyogīva yaḥ svecchayā

tasmai śrīgurumūrtaye nama idaṃ śrīdakṣiṇāmūrtaye || 2||

yasyaiva sphuraṇaṃ sadātmakamasatkalpārthakaṃ bhāsate

sākṣāttattvamasīti vedavacasā yo bodhayatyāśritān |

yatsākṣātkaraṇādbhavenna punarāvṛttirbhavāmbhonidhau

tasmai śrīgurumūrtaye nama idaṃ śrīdakṣiṇāmūrtaye || 3||

nānācchidraghaṭodarasthitamahādīpaprabhābhāsvaraṃ

jñānaṃ yasya tu cakṣurādikaraṇadvārā bahiḥ spandate |

jānāmīti tameva bhāntamanubhātyetatsamastaṃ jagat

tasmai śrīgurumūrtaye nama idaṃ śrīdakṣiṇāmūrtaye || 4||

dehaṃ prāṇamapīndriyāṇyapi calāṃ buddhiṃ ca śūnyaṃ viduḥ

strībālāndhajaḍopamāstvahamiti bhrāntā bhṛśaṃ vādinaḥ |

māyāśaktivilāsakalpitamahā vyāmohasaṃhāriṇe

tasmai śrīgurumūrtaye nama idaṃ śrīdakṣiṇāmūrtaye || 5||

rāhugrastadivākarendusadṛśo māyāsamācchādanāt

sanmātraḥ karaṇopasaṃharaṇato yo'bhūtsuṣuptaḥ pumān |

prāgasvāpsamiti prabodhasamaye yaḥ pratyabhijñāyate

tasmai śrīgurumūrtaye nama idaṃ śrīdakṣiṇāmūrtaye || 6||

bālyādiṣvapi jāgradādiṣu tathā sarvāsvavasthāsvapi

vyāvṛttāsvanuvartamānamahamityantaḥ sphurantaṃ sadā |

svātmānaṃ prakaṭīkaroti bhajatāṃ yo mudrayā bhadrayā

tasmai śrīgurumūrtaye nama idaṃ śrīdakṣiṇāmūrtaye || 7||

viśvaṃ paśyati kāryakāraṇatayā svasvāmisaṃbandhataḥ

śiṣyācāryatayā tathaiva pitṛputrādyātmanā bhedataḥ |

svapne jāgrati vā ya eṣa puruṣo māyāparibhrāmitaḥ

tasmai śrīgurumūrtaye nama idaṃ śrīdakṣiṇāmūrtaye || 8||

bhūrambhāṃsyanalo'nilo'mbaramaharnātho himāṃśuḥ pumān

ityābhāti carācarātmakamidaṃ yasyaiva mūrtyaṣṭakam |

nānyatkiñcana vidyate vimṛśatāṃ yasmātparasmādvibhoḥ

tasmai śrīgurumūrtaye nama idaṃ śrīdakṣiṇāmūrtaye || 9||

sarvātmatvamiti sphuṭīkṛtamidaṃ yasmādamuṣmin stave

tenāsya śravaṇāttadarthamananāddhyānācca saṅkīrtanāt |

sarvātmatvamahāvibhūtisahitaṃ syādīśvaratvaṃ svataḥ var tataḥ

siddhyettatpunaraṣṭadhā pariṇataṃ caiśvaryamavyāhatam || 10||