Sharada Bhujangam

Sharada Bhujangam ist eine Hymne oder Stotra, die aus acht Versen zum Lob der Göttin Sharada besteht. Sharada, auch bekannt als Sharadamba, ist die Hauptgottheit des Sharada Pitham in Sringeri. Der ursprüngliche Sharada Pitham befand sich in der Stadt Sharda in Kaschmir, wohin in alten Zeiten Gelehrte von überall her kamen, um zu studieren. Aufgrund der politischen Konflikte der damaligen Zeit ging dieses Zentrum des Lernens jedoch unter. Sri Adi Shankaracharya gründete dann den neuen Sharda Pitham in Shringeri. Diese Hymne ist auch als Sharada Bhujanga Prayata-Ashtakam bekannt. Bhujanga bedeutet hier acht und bezieht sich auf die 8 Strophen. Bhujangaprayata (Bhujaṅgaprayāta - भुजङ्गप्रयात) ist ein Sanskritmetrum und wird im Chandas-Glossar unterschiedlich definiert.

Sharada Bhujagam in IAST:

suvakṣojakumbhāṃ sudhāpūrṇakuṃbhāṃ

prasādāvalambāṃ prapuṇyāvalambām |

sadāsyendubimbāṃ sadānoṣṭhabimbāṃ

bhaje śāradāmbāmajasraṃ madambām || 1||

kaṭākṣe dayārdrāṃ kare jñānamudrāṃ

kalābhirvinidrāṃ kalāpaiḥ subhadrām |

purastrīṃ vinidrāṃ purastuṅgabhadrāṃ

bhaje śāradāmbāmajasraṃ madambām || 2||

lalāmāṅkaphālāṃ lasadgānalolāṃ

svabhaktaikapālāṃ yaśaḥśrīkapolām |

kare tvakṣamālāṃ kanatpratnalolāṃ

bhaje śāradāmbāmajasraṃ madambām || 3||

susīmantaveṇīṃ dṛśā nirjitaiṇīṃ

ramatkīravāṇīṃ namadvajrapāṇīm |

sudhāmantharāsyāṃ mudā cintyaveṇīṃ

bhaje śāradāmbāmajasraṃ madambām || 4||

suśāntāṃ sudehāṃ dṛgante kacāntāṃ

lasatsallatāṅgīmanantāmacintyām |

smarettāpasaiḥ saṅgapūrvasthitāṃ tāṃ

bhaje śāradāmbāmajasraṃ madambām || 5||

kuraṅge turaṅge mṛgendre khagendre

marāle madebhe mahokṣe'dhirūḍhām |

mahatyāṃ navamyāṃ sadā sāmarūpāṃ

bhaje śāradāmbāmajasraṃ madambām || 6||

jvalatkāntivahniṃ jaganmohanāṅgīṃ

bhaje mānasāmbhojasubhrāntabhṛṅgīm |

nijastotrasaṅgītanṛtyaprabhāṅgīm

bhaje śāradāmbāmajasraṃ madambām || 7||

bhavāmbhojanetrājasampūjyamānāṃ

lasanmandahāsaprabhāvaktracihnām |

calaccañcalācārutāṭaṅkakarṇāṃ

bhaje śāradāmbāmajasraṃ madambām || 8||

iti śrīmatparamahaṃsaparivrājakācāryasya

śrīgovindabhagavatpūjyapādaśiṣyasya

śrīmacchaṅkarabhagavataḥ kṛtau

śāradābhujaṅgaprayātāṣṭaka sampūrṇam ||

Sharada Bhujagam in Devanagari Schrift:

सुवक्षोजकुम्भां सुधापूर्णकुंभां

प्रसादावलम्बां प्रपुण्यावलम्बाम् ।

सदास्येन्दुबिम्बां सदानोष्ठबिम्बां

भजे शारदाम्बामजस्रं मदम्बाम् ॥ १॥

कटाक्षे दयार्द्रां करे ज्ञानमुद्रां

कलाभिर्विनिद्रां कलापैः सुभद्राम् ।

पुरस्त्रीं विनिद्रां पुरस्तुङ्गभद्रां

भजे शारदाम्बामजस्रं मदम्बाम् ॥ २॥

ललामाङ्कफालां लसद्गानलोलां

स्वभक्तैकपालां यशःश्रीकपोलाम् ।

करे त्वक्षमालां कनत्प्रत्नलोलां

भजे शारदाम्बामजस्रं मदम्बाम् ॥ ३॥

सुसीमन्तवेणीं दृशा निर्जितैणीं

रमत्कीरवाणीं नमद्वज्रपाणीम् ।

सुधामन्थरास्यां मुदा चिन्त्यवेणीं

भजे शारदाम्बामजस्रं मदम्बाम् ॥ ४॥

सुशान्तां सुदेहां दृगन्ते कचान्तां

लसत्सल्लताङ्गीमनन्तामचिन्त्याम् ।

स्मरेत्तापसैः सङ्गपूर्वस्थितां तां

भजे शारदाम्बामजस्रं मदम्बाम् ॥ ५॥

कुरङ्गे तुरङ्गे मृगेन्द्रे खगेन्द्रे

मराले मदेभे महोक्षेऽधिरूढाम् ।

महत्यां नवम्यां सदा सामरूपां

भजे शारदाम्बामजस्रं मदम्बाम् ॥ ६॥

ज्वलत्कान्तिवह्निं जगन्मोहनाङ्गीं

भजे मानसाम्भोजसुभ्रान्तभृङ्गीम् ।

निजस्तोत्रसङ्गीतनृत्यप्रभाङ्गीम्

भजे शारदाम्बामजस्रं मदम्बाम् ॥ ७॥

भवाम्भोजनेत्राजसम्पूज्यमानां

लसन्मन्दहासप्रभावक्त्रचिह्नाम् ।

चलच्चञ्चलाचारुताटङ्ककर्णां

भजे शारदाम्बामजस्रं मदम्बाम् ॥ ८॥

इति श्रीमत्परमहंसपरिव्राजकाचार्यस्य

श्रीगोविन्दभगवत्पूज्यपादशिष्यस्य

श्रीमच्छङ्करभगवतः कृतौ

शारदाभुजङ्गप्रयाताष्टक सम्पूर्णम् ॥