Vedasara Shiva Stava

Aus Yogawiki

Vedasara Shiva Stava ist eine Hymne zum Lobpreis von Lord Shiva. Vedasara (IAST: vedasāra; Devanagari: वेदसार) bedeutet die Essenz des Veda und Stava (IAST: stava; Devanagari: स्तव) bezieht sich auf eine Hymne, die geschrieben, rezitiert oder gesungen wird, um jemanden zu preisen und in diesem Zusammenhang Shiva als das höchste Bewusstsein zu preisen. Diese Stava ist auch als Vedasara Shiva Stotra/m bekannt. Vedasara Shiva Stava wird Adi Shankaracharya zugeschrieben. Einige Wissenschaftler sind jedoch der Meinung, dass dies nicht der Fall ist, da es in dieser Zeit üblich war, dass Komponisten von Hymnen und Versen ihre Werke aus Bescheidenheit und Demut einem Meister oder einer Person mit einem hohen spirituellen Status zuordneten. In jeder der Strophen wird Shiva in verschiedenen Formen der Absoluten Realität gepriesen und meditiert. Nachfolgend sind die Verse in IAST und in Devanagari-Schrift zusammen mit der Übersetzung aufgeführt.

!!Diese Seite wird derzeit noch bearbeitet!!

paśūnāṃ patiṃ pāpanāśaṃ pareśaṃ
gajendrasya kṛttiṃ vasānaṃ vareṇyam |
jaṭājūṭamadhye sphuradgāṅgavāriṃ
mahādevamekaṃ smarāmi smarārim ||1||
maheśaṃ sureśaṃ surārārtināśaṃ
vibhuṃ viśvanāthaṃ vibhūtyaṅgabhūṣam |
virūpākṣamindvarka vahnitrinetraṃ
sadānandamīḍe prabhuṃ pañcavaktram ||2||
girīśaṃ gaṇeśaṃ gale nīlavarṇaṃ
gavendrādhirūḍhaṃ gaṇātītarūpam |
bhavaṃ bhāsvaraṃ bhasmanā bhūṣitāṅgaṃ
bhavānīkalatraṃ bhaje pañcavaktram ||3||
śivākānta śambho śaśāṅkārdhamaule
maheśāna śūlin jaṭājūṭadhārin |
tvameko jagad‍vyāpako viśvarūpa
prasīda prasīda prabho pūrṇarūpa ||4||
parātmānamekaṃ jagadvījamādyaṃ
nirīhaṃ nirākāramoṅkāravedyam |
yato jāyate pālyate yena viśvaṃ
tamīśaṃ bhaje līyate yatra viśvam ||5||





पशूनां पतिं पापनाशं परेशं
गजेन्द्रस्य कृत्तिं वसानं वरेण्यम् ।
जटाजूटमध्ये स्फुरद्गाङ्गवारिं
महादेवमेकं स्मरामि स्मरारिम् ॥१॥
महेशं सुरेशं सुरारार्तिनाशं
विभुं विश्वनाथं विभूत्यङ्गभूषम् ।
विरूपाक्षमिन्द्वर्क वह्नित्रिनेत्रं
सदानन्दमीडे प्रभुं पञ्चवक्त्रम् ॥२॥
गिरीशं गणेशं गले नीलवर्णं
गवेन्द्राधिरूढं गणातीतरूपम् ।
भवं भास्वरं भस्मना भूषिताङ्गं
भवानीकलत्रं भजे पञ्चवक्त्रम् ॥३॥
शिवाकान्त शम्भो शशाङ्कार्धमौले
महेशान शूलिन् जटाजूटधारिन् ।
त्वमेको जगद्‍व्यापको विश्वरूप
प्रसीद प्रसीद प्रभो पूर्णरूप ॥४॥
परात्मानमेकं जगद्वीजमाद्यं
निरीहं निराकारमोङ्कारवेद्यम् ।
यतो जायते पाल्यते येन विश्वं
तमीशं भजे लीयते यत्र विश्वम् ॥५॥