Hanuman Chalisa Text

Hanuman Chalisa: Die Hanuman Chalisa ist eine Hymne zum Lobpreis von Lord Hanuman und besteht aus 2 einleitenden Zweizeilern, die Dohas genannt werden, und 40 Chaupais und endet mit einem Doha. Ein Chaupai ist eine Art Strophe mit 16 Matras. Der Autor dieser Hymne war der heilige Dichter Tulsidas, der im 16. Jahrhundert lebte. Tulsidas war ein glühender Verehrer von Lord Rama und schrieb diese Hymne zum Lob von Lord Hanuman, der ebenfalls ein glühender Verehrer von Rama war. Mehr zum Thema, siehe Hanuman Chalisa in Yogawiki. Die Hanuman Chalisa ist in der Avadhi-Sprache (auch Awadhi geschrieben) verfasst, die damals die Sprache von Avadh/Awadh war (heute größtenteils Teile des indischen Bundesstaates Uttar Pradesh in Indien). Im heutigen Kontext ist Hindi wie Hochdeutsch und Avadhi wie, sagen wir als Beispiel, Bayerisch. Hier unten ist die Hanuman Chalisa in IAST und in der Devanagari Schrift.

Doha:

śrīguru carana saroja raja nija manu mukuru sudhāri |

baranaüm̐ raghubara bimala jasu jo dāyaku phala cāri ||

श्रीगुरु चरन सरोज रज निज मनु मुकुरु सुधारि ।

बरनउँ रघुबर बिमल जसु जो दायकु फल चारि ॥

buddhihīna tanu jānike sumirauṃ pavana-kumāra |

bala budhi bidyā dehu mohiṃ harahu kalesa bikāra ||

बुद्धिहीन तनु जानिके सुमिरौं पवन-कुमार ।

बल बुधि बिद्या देहु मोहिं हरहु कलेस बिकार ॥

Chaupai:

jaya hanumāna jñāna guna sāgara |

jaya kapīsa tihum̐ loka ujāgara ||1||

rāma dūta atulita bala dhāmā |

añjani-putra pavanasuta nāmā ||2||

mahābīra bikrama bajaraṅgī |

kumati nivāra sumati ke saṅgī ||3||

kañcana barana birāja subesā |

kānana kuṇḍala kuñcita kesā ||4||

hātha bajra au dhvajā birājai |

kāndhe mūnja janeu sājai ||5||

saṅkara suvana kesarīnandana |

teja pratāpa mahā jaga bandana ||6||

bidyāvāna gunī ati cātura |

rāma kāja karibe ko ātura ||7||

prabhu caritra sunibe ko rasiyā |

rāma lakhana sītā mana basiyā ||8||

sūkṣma rūpa dhari siyahiṃ dikhāvā |

bikaṭa rūpa dhari laṅka jarāvā ||9||

bhīma rūpa dhari asura saँhāre |

rāmacandra ke kāja saँvāre ||10||

lāya sañjīvana lakhana jiyāye |

śrīraghubīra haraṣi ura lāye ||11||

raghupati kīhnī bahuta baḍa़्āī |

tuma mama priya bharatahi sama bhāī ||12||

sahasa badana tuhmāro jasa gāvaiṃ |

asa kahi śrīpati kaṇṭha lagāvaiṃ ||13||

sanakādika brahmādi munīsā |

nārada sārada sahita ahīsā ||14||

jama kubera digapāla jahāँ te |

kabi kobida kahi sake kahāँ te ||15||

tuma upakāra sugrīvahiṃ kīhnā |

rāma milāya rāja pada dīhnā ||16||

tuhmaro mantra bibhīṣana mānā |

laṅkesvara bhae saba jaga jānā ||17||

juga sahasra jojana para bhānu |

līlyo tāhi madhura phala jānū ||18||

prabhu mudrikā meli mukha māhīṃ |

jaladhi lāँghi gaye acaraja nāhīṃ ||19||

durgama kāja jagata ke jete |

sugama anugraha tuhmare tete ||20||

rāma duāre tuma rakhavāre |

hota na ājñā binu paisāre ||21||

saba sukha lahai tuhmārī saranā |

tuma racchaka kāhū ko ḍara nā ||22||

āpana teja sahmāro āpai |

tīnoṃ loka hāँka teṃ kāँpai ||23||

bhūta pisāca nikaṭa nahiṃ āvai |

mahābīra jaba nāma sunāvai ||24||

nāsai roga harai saba pīrā |

japata nirantara hanumata bīrā ||25||

Hanuman Chalisa in Devanagari Schrift:

जय हनुमान ज्ञान गुन सागर ।

जय कपीस तिहुँ लोक उजागर ॥१॥

राम दूत अतुलित बल धामा ।

अञ्जनि-पुत्र पवनसुत नामा ॥२॥

महाबीर बिक्रम बजरङ्गी ।

कुमति निवार सुमति के सङ्गी ॥३॥

कञ्चन बरन बिराज सुबेसा ।

कानन कुण्डल कुञ्चित केसा ॥४॥

हाथ बज्र औ ध्वजा बिराजै ।

कान्धे मून्ज जनेउ साजै ॥५॥

सङ्कर सुवन केसरीनन्दन ।

तेज प्रताप महा जग बन्दन ॥६॥

बिद्यावान गुनी अति चातुर ।

राम काज करिबे को आतुर ॥७॥

प्रभु चरित्र सुनिबे को रसिया ।

राम लखन सीता मन बसिया ॥८॥

सूक्ष्म रूप धरि सियहिं दिखावा ।

बिकट रूप धरि लङ्क जरावा ॥९॥

भीम रूप धरि असुर सँहारे ।

रामचन्द्र के काज सँवारे ॥१०॥

लाय सञ्जीवन लखन जियाये ।

श्रीरघुबीर हरषि उर लाये ॥११॥

रघुपति कीह्नी बहुत बड़ाई ।

तुम मम प्रिय भरतहि सम भाई ॥१२॥

सहस बदन तुह्मारो जस गावैं ।

अस कहि श्रीपति कण्ठ लगावैं ॥१३॥

सनकादिक ब्रह्मादि मुनीसा ।

नारद सारद सहित अहीसा ॥१४॥

जम कुबेर दिगपाल जहाँ ते ।

कबि कोबिद कहि सके कहाँ ते ॥१५॥

तुम उपकार सुग्रीवहिं कीह्ना ।

राम मिलाय राज पद दीह्ना ॥१६॥

तुह्मरो मन्त्र बिभीषन माना ।

लङ्केस्वर भए सब जग जाना ॥१७॥

जुग सहस्र जोजन पर भानु ।

लील्यो ताहि मधुर फल जानू ॥१८॥

प्रभु मुद्रिका मेलि मुख माहीं ।

जलधि लाँघि गये अचरज नाहीं ॥१९॥

दुर्गम काज जगत के जेते ।

सुगम अनुग्रह तुह्मरे तेते ॥२०॥

राम दुआरे तुम रखवारे ।

होत न आज्ञा बिनु पैसारे ॥२१॥

सब सुख लहै तुह्मारी सरना ।

तुम रच्छक काहू को डर ना ॥२२॥

आपन तेज सह्मारो आपै ।

तीनों लोक हाँक तें काँपै ॥२३॥

भूत पिसाच निकट नहिं आवै ।

महाबीर जब नाम सुनावै ॥२४॥

नासै रोग हरै सब पीरा ।

जपत निरन्तर हनुमत बीरा ॥२५॥

!!!An dieser Seite wird noch gearbeitet!!!