Kashi Panchakam

Kashi Panchakam ist eine Hymne, die fünf Strophen hat und Sri Adi Shankaracharya zugeschrieben wird. Kashi (kāśī - काशी) ist eine berühmte Stadt und Pilgerstätte in Indien. Die Stadt ist auch als Benares bekannt. Panchaka (pañcaka - पञ्चक) bedeutet, bestehend aus fünf. Swami Tattvavidananda sagt in seinem Kommentar zum Kashi Panchakam, dass die hinduistische mythologische Literatur auf der Grundlage des Prinzips der Symbolik geschaffen wurde. Die Wahrsager lieben es, die Wahrheit in symbolische Sprache zu hüllen. Kashi ist eine uralte Stadt, die voller Pilger und enger Gassen ist... Und ein Bad im Ganges in Kashi könnte aufgrund der vielen Menschen, die sich an den Ghats drängen, zu einer Herausforderung werden. Dennoch stellen wir uns über persönliche Überlegungen und nehmen ein Bad im Ganges... Es wird geglaubt, dass das zeremonielle Bad im Ganges alle Sünden abwäscht und die Person nach dem Tod in den Himmel eingehen kann. Aber jeder Aspekt von Kashi und seinem heiligen Fluss, dem Ganges, hat eine tiefe spirituelle Bedeutung. Ein Studium des Kashi Panchakam hilft uns, diesen Geist zu verstehen und uns über die Literalität zu erheben. Hier ist der Kashi Panchakam in IAST und in Sanskrit:

kāśīpañcakam:

manonivṛttiḥ paramopaśāntiḥ

sā tīrthavaryā maṇikarṇikā ca |

jñānapravāhā vimalādigaṅgā

sā kāśikāhaṃ nijabodharūpā || 1||

yasyāmidaṃ kalpitamindrajālaṃ

carācaraṃ bhāti manovilāsam |

saccitsukhaikā paramātmarūpā

sā kāśikāhaṃ nijabodharūpā || 2||

kośeṣu pañcasvadhirājamānā

buddhirbhavānī pratidehageham |

sākṣī śivaḥ sarvagato'ntarātmā

sā kāśikāhaṃ nijabodharūpā || 3||

kāśyāṃ hi kāśyate kāśī kāśī sarvaprakāśikā |

sā kāśī viditā yena tena prāptā hi kāśikā || 4||

kāśīkṣetraṃ śarīraṃ tribhuvana-jananī vyāpinī jñānagaṅgā |

bhaktiḥ śraddhā gayeyaṃ nijaguru-caraṇadhyānayogaḥ prayāgaḥ |

viśveśo'yaṃ turīyaḥ sakalajana-manaḥsākṣibhūto'ntarātmā

dehe sarvaṃ madīye yadi vasati punastīrthamanyatkimasti || 5||

iti śrīmad śaṅkarācāryaviracitaṃ kāśīpañcakaṃ samāptam |

काशीपञ्चकम्

मनोनिवृत्तिः परमोपशान्तिः

सा तीर्थवर्या मणिकर्णिका च ।

ज्ञानप्रवाहा विमलादिगङ्गा

सा काशिकाहं निजबोधरूपा ॥ १॥

यस्यामिदं कल्पितमिन्द्रजालं

चराचरं भाति मनोविलासम् ।

सच्चित्सुखैका परमात्मरूपा

सा काशिकाहं निजबोधरूपा ॥ २॥

कोशेषु पञ्चस्वधिराजमाना

बुद्धिर्भवानी प्रतिदेहगेहम् ।

साक्षी शिवः सर्वगतोऽन्तरात्मा

सा काशिकाहं निजबोधरूपा ॥ ३॥

काश्यां हि काश्यते काशी काशी सर्वप्रकाशिका ।

सा काशी विदिता येन तेन प्राप्ता हि काशिका ॥ ४॥

काशीक्षेत्रं शरीरं त्रिभुवन-जननी व्यापिनी ज्ञानगङ्गा ।

भक्तिः श्रद्धा गयेयं निजगुरु-चरणध्यानयोगः प्रयागः ।

विश्वेशोऽयं तुरीयः सकलजन-मनःसाक्षिभूतोऽन्तरात्मा

देहे सर्वं मदीये यदि वसति पुनस्तीर्थमन्यत्किमस्ति ॥ ५॥

इति श्रीमद् शङ्कराचार्यविरचितं काशीपञ्चकं समाप्तम् ।