Shiva Tandava Stotram

Shiva Tandava Stotram (शिवताण्डवस्तोत्रम् śivatāṇḍavastotram) ist eine Hymne (Stotra) in Ehrerbietung von Shivas Tanz. Tandava bedeutet Tanz, auch wilder Tanz. Shiva Tandava Stotra beschreibt Shivas Macht und Schönheit. Der Legende nach wurde Shiva Tandava Stotra komponiert von Ravana, dem Rakshaka König von Lanka, Gegner von Rama, der ein großer Shiva Bhakta war, also Verehrer von Shiva. Es heißt, dass Ravana durch die Tiefe seiner Hingabe und der Intensität seiner spirituellen Praxis (Sadhana) die Vision (Darshana) von Shiva sowie Kräfte und himmliche Waffen von ihm bekam.

Bedeutung der Shiva Tandava Stotram

Shiva Tandava Stotram zählt zusammen mit der Shiva Mahimna Stotram von Pushpadanta zu den populärsten Shiva Stotras. Shiva Tandava Stotram wird insbesondere an Shivaratri gerne rezitiert. Auch bei Yoga Vidya wird Shiva Tandava Stotram gerne an Shivaratri als Text für die Puja verwendet. Shiva Tandava Stotram ist einfach zu rezitieren: Man kann für die Rezitation von Shiva Tandava Stotram eine ähnliche Melodie wie für die Bhagavad Gita Rezitation verwenden.

Shiva Tandava Stotram ist geschrieben im Pachachamara Chhanda, hat also 16 Silben pro Zeile und hat kurze (Laghu) und lange (Guru) Silben im Wechsel. So entsteht eine sehr machvolle Rezitation.

Shiva Tandava Stotram Text

Hier der Text der Shiva Tandva Stotram in verschiedenen Schriften:

=Shiva Tandava Stotram in IAST Transkription

Hier Shiva Tandava Stotram in der IAST Transkription, also wissenschaftliche Transkription mit diakritischen Zeichen:

sārthaśivatāṇḍavastotram

śrīgaṇeśāya namaḥ

jaṭāṭavīgalajjalapravāhapāvitasthale

gale'valambya lambitāṁ bhujaṅgatuṅgamālikām |

ḍamaḍḍamaḍḍamaḍḍamanninādavaḍḍamarvayaṁ

cakāra caṇḍatāṇḍavaṁ tanotu naḥ śivaḥ śivam ||1||

jaṭākaṭāhasambhramabhramannilimpanirjharī

vilolavīcivallarīvirājamānamūrdhani |

dhagaddhagaddhagajjvalallalāṭapaṭṭapāvake

kiśoracandraśekhare ratiḥ pratikṣaṇaṁ mama ||2||

dharādharendranaṁdinīvilāsabandhubandhura

sphuraddigantasantatipramodamānamānase |

kṛpākaṭākṣadhoraṇīniruddhadurdharāpadi

kvaciddigambare mano vinodametu vastuni ||3||:

jaṭābhujaṅgapiṅgalasphuratphaṇāmaṇiprabhā

kadambakuṅkumadravapraliptadigvadhūmukhe |

madāndhasindhurasphurattvaguttarīyamedure

mano vinodamadbhutaṁ bibhartu bhūtabhartari ||4||

sahasralocanaprabhṛtyaśeṣalekhaśekhara

prasūnadhūlidhoraṇī vidhūsarāṅghripīṭhabhūḥ |

bhujaṅgarājamālayā nibaddhajāṭajūṭaka

śriyai cirāya jāyatāṁ cakorabandhuśekharaḥ ||5||

lalāṭacatvarajvaladdhanañjayasphuliṅgabhā

nipītapañcasāyakaṁ namannilimpanāyakam |

sudhāmayūkhalekhayā virājamānaśekharaṁ

mahākapālisampadeśirojaṭālamastu naḥ ||6||

karālabhālapaṭṭikādhagaddhagaddhagajjvala

ddhanañjayāhutīkṛtapracaṇḍapañcasāyake |

dharādharendranandinīkucāgracitrapatraka

prakalpanaikaśilpini trilocane ratirmama |||7||

navīnameghamaṇḍalī niruddhadurdharasphurat

kuhūniśīthinītamaḥ prabandhabaddhakandharaḥ |

nilimpanirjharīdharastanotu kṛttisindhuraḥ

kalānidhānabandhuraḥ śriyaṁ jagaddhuraṁdharaḥ ||8||

praphullanīlapaṅkajaprapañcakālimaprabhā

valambikaṇṭhakandalīruciprabaddhakandharam |

smaracchidaṁ puracchidaṁ bhavacchidaṁ makhacchidaṁ

gajacchidāṁdhakacchidaṁ tamantakacchidaṁ bhaje ||9||

akharvaअगर्व sarvamaṅgalākalākadambamañjarī

rasapravāhamādhurī vijṛmbhaṇāmadhuvratam |

smarāntakaṁ purāntakaṁ bhavāntakaṁ makhāntakaṁ

gajāntakāndhakāntakaṁ tamantakāntakaṁ bhaje ||10||

jayatvadabhravibhramabhramadbhujaṅgamaśvasa

dvinirgamatkramasphuratkarālabhālahavyavāṭ |

dhimiddhimiddhimidhvananmṛdaṅgatuṅgamaṅgala

dhvanikramapravartita pracaṇḍatāṇḍavaḥ śivaḥ ||11||

spṛṣadvicitratalpayorbhujaṅgamauktikasrajor

gariṣṭharatnaloṣṭhayoḥ suhṛdvipakṣapakṣayoḥ |

tṛṇāravindacakṣuṣoḥ prajāmahīmahendrayoḥ

samaṁ pravartayanmanaḥ kadā sadāśivaṁ bhaje ||12||

kadā nilimpanirjharīnikuñjakoṭare vasan

vimuktadurmatiḥ sadā śiraḥ sthamañjaliṁ vahan |

vilolalolalocano lalāmabhālalagnakaḥ

śiveti maṁtramuccaran kadā sukhī bhavāmyaham ||13||

idam hi nityamevamuktamuttamottamaṁ stavaṁ

paṭhansmaranbruvannaro viśuddhimetisaṁtatam |

hare gurau subhaktimāśu yāti nānyathā gatiṁ

vimohanaṁ hi dehināṁ suśaṅkarasya ciṁtanam ||14||

pūjāvasānasamaye daśavaktragītaṁ

yaḥ śambhupūjanaparaṁ paṭhati pradoṣe |

tasya sthirāṁ rathagajendraturaṅgayuktāṁ

lakṣmīṁ sadaiva sumukhiṁ pradadāti śambhuḥ ||15||

iti śrīrāvaṇakṛtam

śivatāṇḍavastotram

sampūrṇam

Shiva Tandava Stotram Devanagari Text

Hier Shiva Tandava Stotram in der Devanagari Schrift:

सार्थशिवताण्डवस्तोत्रम्

श्रीगणेशाय नमः

जटाटवीगलज्जलप्रवाहपावितस्थले

गलेऽवलम्ब्य लम्बितां भुजङ्गतुङ्गमालिकाम् ।

डमड्डमड्डमड्डमन्निनादवड्डमर्वयं

चकार चण्डताण्डवं तनोतु नः शिवः शिवम् ॥१॥

जटाकटाहसम्भ्रमभ्रमन्निलिम्पनिर्झरी

विलोलवीचिवल्लरीविराजमानमूर्धनि ।

धगद्धगद्धगज्ज्वलल्ललाटपट्टपावके

किशोरचन्द्रशेखरे रतिः प्रतिक्षणं मम ॥२॥

धराधरेन्द्रनंदिनीविलासबन्धुबन्धुर

स्फुरद्दिगन्तसन्ततिप्रमोदमानमानसे ।

कृपाकटाक्षधोरणीनिरुद्धदुर्धरापदि

क्वचिद्दिगम्बरे मनो विनोदमेतु वस्तुनि ॥३॥

जटाभुजङ्गपिङ्गलस्फुरत्फणामणिप्रभा

कदम्बकुङ्कुमद्रवप्रलिप्तदिग्वधूमुखे ।

मदान्धसिन्धुरस्फुरत्त्वगुत्तरीयमेदुरे

मनो विनोदमद्भुतं बिभर्तु भूतभर्तरि ॥४॥

सहस्रलोचनप्रभृत्यशेषलेखशेखर

प्रसूनधूलिधोरणी विधूसराङ्घ्रिपीठभूः ।

भुजङ्गराजमालया निबद्धजाटजूटक

श्रियै चिराय जायतां चकोरबन्धुशेखरः ॥५॥

ललाटचत्वरज्वलद्धनञ्जयस्फुलिङ्गभा

निपीतपञ्चसायकं नमन्निलिम्पनायकम् ।

सुधामयूखलेखया विराजमानशेखरं

महाकपालिसम्पदेशिरोजटालमस्तु नः ॥६॥

करालभालपट्टिकाधगद्धगद्धगज्ज्वल

द्धनञ्जयाहुतीकृतप्रचण्डपञ्चसायके ।

धराधरेन्द्रनन्दिनीकुचाग्रचित्रपत्रक

प्रकल्पनैकशिल्पिनि त्रिलोचने रतिर्मम ॥।७॥

नवीनमेघमण्डली निरुद्धदुर्धरस्फुरत्

कुहूनिशीथिनीतमः प्रबन्धबद्धकन्धरः ।

निलिम्पनिर्झरीधरस्तनोतु कृत्तिसिन्धुरः

कलानिधानबन्धुरः श्रियं जगद्धुरंधरः ॥८॥

प्रफुल्लनीलपङ्कजप्रपञ्चकालिमप्रभा

वलम्बिकण्ठकन्दलीरुचिप्रबद्धकन्धरम् ।

स्मरच्छिदं पुरच्छिदं भवच्छिदं मखच्छिदं

गजच्छिदांधकच्छिदं तमन्तकच्छिदं भजे ॥९॥

अखर्वअगर्व सर्वमङ्गलाकलाकदम्बमञ्जरी

रसप्रवाहमाधुरी विजृम्भणामधुव्रतम् ।

स्मरान्तकं पुरान्तकं भवान्तकं मखान्तकं

गजान्तकान्धकान्तकं तमन्तकान्तकं भजे ॥१०॥

जयत्वदभ्रविभ्रमभ्रमद्भुजङ्गमश्वस

द्विनिर्गमत्क्रमस्फुरत्करालभालहव्यवाट् ।

धिमिद्धिमिद्धिमिध्वनन्मृदङ्गतुङ्गमङ्गल

ध्वनिक्रमप्रवर्तित प्रचण्डताण्डवः शिवः ॥११॥

स्पृषद्विचित्रतल्पयोर्भुजङ्गमौक्तिकस्रजोर्

गरिष्ठरत्नलोष्ठयोः सुहृद्विपक्षपक्षयोः ।

तृणारविन्दचक्षुषोः प्रजामहीमहेन्द्रयोः

समं प्रवर्तयन्मनः कदा सदाशिवं भजे ॥१२॥

कदा निलिम्पनिर्झरीनिकुञ्जकोटरे वसन्

विमुक्तदुर्मतिः सदा शिरः स्थमञ्जलिं वहन् ।

विलोललोललोचनो ललामभाललग्नकः

शिवेति मंत्रमुच्चरन् कदा सुखी भवाम्यहम् ॥१३॥

इदम् हि नित्यमेवमुक्तमुत्तमोत्तमं स्तवं

पठन्स्मरन्ब्रुवन्नरो विशुद्धिमेतिसंततम् ।

हरे गुरौ सुभक्तिमाशु याति नान्यथा गतिं

विमोहनं हि देहिनां सुशङ्करस्य चिंतनम् ॥१४॥

पूजावसानसमये दशवक्त्रगीतं

यः शम्भुपूजनपरं पठति प्रदोषे ।

तस्य स्थिरां रथगजेन्द्रतुरङ्गयुक्तां

लक्ष्मीं सदैव सुमुखिं प्रददाति शम्भुः ॥१५॥

इति श्रीरावणकृतम्

शिवताण्डवस्तोत्रम्

सम्पूर्णम्

Siehe auch

• Shiva Mahimna Stotram
• Shiva
• Ravana
• Shaiva
• Hinduismus